Reizen vind ik leuk, maar er komt voor mij altijd wel veel bij kijken. Ten eerste, het inpakken van mijn koffer. Waar anderen hier misschien heel soepel en makkelijk in zijn, is dat bij mij net even anders.
Wat er standaard mee gaat, is handgel, allesreinigerdoekjes, boterhamzakjes, vershoudzakjes en gewassen katoenen tassen voor de vuile was.
Het meeste is denk ik wel duidelijk toch? Mijn haarborstel zal ik nooit los in mijn toilettas doen. Ik doe deze altijd in een boterhamzakje zodat deze niet in aanraking komt met andere spullen. Alles dat niet meer in mijn toilettas past, stop ik in vershoudzakjes. Verder neem ik altijd meerdere gewassen elastiekjes mee, die ook in een boterhamzakje gaan.
Als ik al andere schoenen meeneem, zal ik die ook altijd in een zakje doen. Ik moet er niet aan denken dat schoenen waarmee ik op de grond gelopen heb, in aanraking komen met mijn schone kleren. Dat vind ik niet hygiënisch.
Als ik op een en dezelfde plek verblijf, verzamel ik mijn gedragen kleding in de kast die ik met een doekje heb schoongemaakt. Op de dag voor vertrek, stop ik alle gedragen kleding binnenstebuiten in de katoenen tassen, zodat deze kleding niet in aanraking komt met alles dat nog schoon en niet gedragen is. Ook zal ik mijn koffer niet uitpakken. Ik wil gewoon niet dat gedragen kleding die misschien wel naar zweet en muf ruikt, bij of naast mijn nog schone kleding ligt. Ugh, het idee alleen al. Dat vind ik op zich niet gek en lijkt me voor een buitenstaander ook niet heel moeilijk om te begrijpen.
Toch kan ik me ook voorstellen dat het voor mensen die hier totaal geen last van hebben, als heel precies en routinematig klinkt. Dat kan en dat is ook prima. Dit is hoe het voor mij werkt. Dit is de manier waarop er het minste angst of paniek ontstaat. En ik ben het inmiddels al lang gewend om het zo te doen.
Nu is het wel zo dat ik sowieso een netjes en opgeruimd persoon ben en ik houd van het overzicht hebben. Ook kan ik mijn koffer op deze manier met een gerust hart nog een keer gebruiken. Er heeft tenslotte alleen schone kleding in gelegen. Een heel fijn idee.
Met verbazing kijk ik wel eens naar andere mensen die hun kleding in de kledingkast van het verblijf neerleggen en hangen, zonder deze eerst een beetje schoon te maken. Met verbazing kijk ik naar mensen die hun schoenen los in hun koffer doen. Met verbazing kijk ik naar mensen die kleding op de grond laten slingeren en het daarna nog misschien wel los in hun koffer ‘durven’ te doen.
Ik keur deze dingen niet af, want ieder doet het op zijn/haar eigen manier, maar ik vind het wel moeilijk om te zien. Voor mij is dat niet hygiënisch. Ik kan het moeilijk plaatsen, maar het verschil met mijn erge smetvrees toen en mindere smetvrees nu, is dat ik er niet meer boos van word (als het om bekenden gaat) of de neiging heb er iets van te zeggen. De dwang was dan zo sterk aanwezig en wilde er maar al te graag iets van zeggen. Het moest op mijn manier en niet anders. Hoe ik het deed, was logisch en het meest hygiënisch. Nu kan ik dat iets meer loslaten en wil ik erop vertrouwen dat de meeste mensen echt ook wel schoon zijn en hygiënisch zijn, maar dingen soms net even anders doen.
Als het zo voor mij werkt, dan is het heel fijn dat ik op deze manier weer op reis kan. Vliegtuigen vind ik niet heel fijn omdat ik claustrofobie heb. Ik vind het geen fijn idee dat ik niet weg kan. De kleine wc vind ik het allerergste. Daar ga ik niet bepaald graag heen. Ik ben liever op de grond dan in de lucht, maar soms moet je toch echt met het vliegtuig om ergens te komen. Een fijne film of serie kan mij afleiden en proberen te slapen natuurlijk ook.
En als ik eenmaal op de bestemming ben, merk ik de laatste jaren steeds meer hoe erg ik gegroeid ben in mijn smetvrees. Ik ben niet meer constant bezig met hygiëne, ik kan ook genieten. Van iemand die jaren niet meer op vakantie ging en kon omdat ze zich niet meer wilde en kon insmeren met zonnebrand omdat ze dat heel erg vies vond en aan alle andere obstakels dacht, naar iemand die zich ‘gewoon’ weer kan insmeren met zonnebrand en niet standaard alles vermijdt dat ze spannend en eng vindt. Het is een groot verschil.
