top of page

Over mij

IMG_2621_edited.jpg

Ik ben Emma, 37 en ik woon samen met mijn vriend in Utrecht. Na een aantal jaar met een ongezonde mindset internet daten had ik niet gedacht dat ik nog iemand zou ontmoeten via internet. Ik heb mijn vriend in mei 2015 leren kennen en sinds oktober 2015 hebben we een relatie. In 2017 zijn we gaan samenwonen en inmiddels wonen we in een heel fijn huis waar we nog elke dag blij mee en dankbaar voor zijn. 

​

Als tiener en twintiger heb ik behoorlijk in mijn schulp gezeten. Het masker werd mijn gewoonte. Naar de buitenwereld toe kwam ik redelijk sterk over, thuis brak ik en stortte ik in. Het lukte mij niet om mensen toe te laten en daarbij had ik niet geweten hoe ik moest vertellen wat er allemaal in mijn hoofd omging. Op papier kon ik veel beter kwijt waar ik allemaal mee zat. Het maakte het net iets overzichtelijker. Op papier was ik het dan in ieder geval een soort van kwijt. 

Inmiddels is dit wel anders. Ik ben langzaamaan uit mijn schulp gekropen en ben meer van mezelf gaan laten zien. Mezelf zijn, wat is dat eigenlijk fijn! Ik merkte hoe bevrijdend dit voelde en dat de juiste mensen er goed en begripvol op reageren. Dat ik niet zoveel heb om bang voor te zijn. Ik kan en mag het kwijt. En een bijkomend voordeel is dat mensen mij zo beter kunnen begrijpen, wat vroeger niet vaak het geval is geweest. 

Het is oké om je niet oké te voelen. Je mag het uiten, je mag het vertellen. Deel het en praat erover. Ik zal luisteren. En een hoop anderen ook. 

Voor website 2 (1).png

Samen met mijn twee broers ben ik opgegroeid in Wassenaar. Wij zijn altijd heel erg drie individuen geweest en leidden en leiden heel erg ons eigen leven. Als kind was ik erg stil, verlegen en rustig. Ik ben nooit een typische puber geweest die zich afzette tegen haar ouders of veel uitging. De 'gewone' tienertijd is verdrietig genoeg aan mij voorbij gegaan omdat ik al vanaf jonge leeftijd worstelde met mijn mentale gezondheid. Enerzijds was ik wijs voor mijn leeftijd, anderzijds liep ik achter in bepaalde ontwikkelingen.

​

Op de middelbare school heb ik het heel zwaar gehad door het doen van een niveau te hoog (de havo) vanwege mijn disharmonische intelligentie. In mijn geval houdt dit in dat mijn verbale intelligentie vele malen hoger ligt dan mijn non-verbale intelligentie (denk aan ruimtelijk inzicht, rekenen, begrijpend lezen en informatieverwerking). Ogenschijnlijk leek ik mee te komen, maar in werkelijkheid leerde ik mezelf kapot en had ik geen moment rust. In Nederlands en Engels ben ik sterk, maar bijna alle overige vakken kostte mij heel veel moeite. Naast mijn discrepante IQ heb ik op jonge leeftijd al problemen gehad met mijn mentale gezondheid. Op school kon ik totaal mijn plek niet vinden. Ik voelde mij een eenling, verdwaald, verloren, eenzaam en ongelukkig. Het is dan ook niet bij een school gebleven. Op mijn zestiende kreeg ik een depressie. Over dit alles kun je lezen in mijn boek ‘Meer dan ik denk’. De dingen die ik heb meegemaakt hebben een grote impact gehad op mijn leven en soms nog steeds. Wel heeft mijn late diagnose autisme ervoor gezorgd dat ik sindsdien begonnen ben met mijn leven anders inrichten en ervoor zorgen dat ik een passender leven kan gaan leiden. Ik begrijp en ken mezelf nu zoveel beter en dat is heel erg fijn. 

​

Terugkijkend op mijn leven kan ik ook zeggen dat ik mezelf niet goed kende en begreep. Dit kwam mede door onwetend te zijn over mijn autisme. Van heel veel dingen begreep ik niet waarom ik er zoveel moeite mee had, zoals het meedoen in de volwassen wereld. Hier ben ik altijd bang voor geweest en soms nog steeds. Qua baan heb ik namelijk nog steeds niets passends gevonden en dit frustreert me best wel vaak. 

Ik vind het mooi en fijn hoe anderen soms zoveel herkennen in mijn verhaal, waardoor zij zich en ik me minder alleen voel. Als ik mijn kwetsbaarheden deel, ontstaat er een verbinding met anderen. Een gevoel van begrip, erkenning en herkenning. En daarom zal ik persoonlijke dingen blijven delen. 

 

Nog een paar weetjes, ik ben heel erg bang voor spinnen, naalden, ik heb claustrofobie, ik vind het leuk om psychologische dramaseries en misdaadseries te kijken en de combi van drama en comedy, heerlijk om muziek te luisteren, te sporten, iets leuks te doen met vrienden, aan mijn website te werken, ontwerpen voor mijn Instagram-account te maken en natuurlijk om te bloggen en schrijven. 

Muziek

Ik luister heel veel muziek en ook podcasts. Vooral als ik buiten aan het wandelen ben. Ook vind ik het leuk om naar concerten te gaan in de Tivoli, die meestal wel iets kleinschaliger zijn. Daarnaast shazam ik een hoop liedjes van tv-programma's, series of films. 

Enkele tips :) 
​* Autisme Ontrafeld 
* Positieve Psychologie Podcast van Eline Verbeek 
* Man Up van Halina en Carice
* Gek Van Mezelf van Alwin Ritstier


Muziek: 
* Veel instrumentale pianomuziek van onder andere Ludovico Einaudi en Dustin O'Halloran
* Veel singer-songwriter muziek, met gitaar en/of piano 
* Maar ook zeker up-tempo liedjes 
* Kings of Convenience 
* The Paper Kites 
* Coldplay (maar dan alleen hun eerste albums)
* SYML
* Tamino
* Jesse Marchant 
* Gregory Alan Isakov 
* Agnes Obel
* Sufjan Stevens
* Angus & Julia Stone
* Eddie Vedder
* Palace
* Leon Bridges 

Eigenlijk te veel om op te noemen! 
Waar ik echt niet van hou is techno, hardstyle, rockmuziek of metalmuziek.  



 

bottom of page